رادیو کودک

مدت زمان درمان بيش فعالي
 مدت زمان درمان بيش فعالي براي تمامي گروه هاي درگير، يكسان نيست، با توجه به آنكه اين اختلال شايع ممكن است داراي شواهد متفاوت بوده و افراد از شدت هاي مختلف اين عارضه رنج ببرند. خانواده ها بهتر است تمركز خود را به استفاده درست از خدمات درماني بگذارند تا نتايج چندين برابر افزايش يابد.

منظور از اختلال بيش فعالي چيست؟
انجمن روانپزشكي آمريكا معتقد است كه مشكل بيش فعالي با توجه به حركات تكانشگري و فعاليت بيش از حد قابل شناسايي است. خوشبختانه حال به دليل منابع اطلاعاتي موثق، افراد بسياري اين مشكل را مي توانند تشخيص دهند.

اختلال بيش فعالي را مي‌توان عارضه اي رشدي دانست كه نخستين شواهد تاثيرگذار از كودكي شروع شده و تا بزرگسالي نيز ممكن است تبعاتي را بر وجوه زندگي برجاي بگذارد. معمولاً فرد دستاوردهاي علمي و شغلي ضعيفي دارد و حتي به حوادث پرخطر نيز علاقه خاصي نشان مي‌دهد. گروهي نيز به دليل عدم دريافت خدمات درماني از ديگر اختلالات رواني هم چون اختلال سلوك، سوء مصرف مواد و افسردگي و شيدايي نيز رنج مي‌برند.

شيطنت و بيش فعالي چه تفاوتي دارند؟
سرزنده بودن را مي توان از ماهيت تمامي كودكان دانست اما رفتارهاي بيش از حد فعالانه، اختلالي است كه نياز بوده، خانواده ها با كمك متخصصان درمانگر، محدوديت‌هاي در رشد را شناسايي كنند تا مسير بهبودي با  فراز و نشيب كمتري مواجه شود.

شواهد بيش فعالي
بيش فعالي را مي‌توان اختلالي شايع دانست كه ممكن است تنها فرد از نداشتن توجه و تمركز رنج ببرد اما گروهي شواهد تكانشگري و بيش فعالي را در محيط هاي مختلف همچون منزل و مدرسه نيز نشان مي‌دهند كه مي‌تواند بر كيفيت زندگي نيز تأثيرات مخربي را بر جاي بگذارد. معمولاً تا قبل از ۱۲ سالگي گروه درگير شناسايي مي‌شوند اما برخي از افراد نيز به دليل بي‌توجهي اطرافيان تا بزرگسالي نيز متوجه اختلال خويش نخواهند شد.

از مهم‌ترين كانال‌هاي اطلاعاتي كه مي‌تواند ياري رسان باشد، پزشكان هستند كه براي تشخيص كمك ميكنند بنابراين مي‌توان از والدين و مراقبان همچون پرستاران و معلمان اطلاعاتي را كسب كرد.

درمان بيش فعالي تنها محدود به دارو نيست بلكه از ديگر شيوه‌هاي درماني نيز براي كاهش عوارض ناشي از بيش فعالي استفاده مي‌شود به طوري شخص مي‌تواند روزهاي بهتري را در زندگي شخصي و اجتماعي تجربه كند.

زنگ خطر هاي هشدار دهنده بيش‌فعالي كودكان
كودكان ذاتا شاد و سرزنده هستند بنابراين مرز باريكي براي تشخيص اختلال بيش فعالي و شيطنت ذاتي وجود دارد. اما والدين و معلمين كه زمان زيادي را با كودكان سپري مي‌كنند نياز است، الگوي رشد را دنبال كنند تا تغيير رفتاري به چشم مي آيند.

علائم بيش فعالي نيز در سنين كودكي متفاوت با رفتارهاي كودكان عادي است بنابراين در صورت شك به وجود اختلال بيش فعالي نياز است احساسات خود را كنترل كرده و با درمانگران متخصص مشاوره اي را ترتيب داد كه بهترين زمان براي تشخيص و استفاده از خدمات درماني را بيان مي‌كنند.

معمولاً كودكان براي آموزش در مهد كودك، دچار چالش‌هاي جدي مي‌شوند كه مي‌توان با شناسايي دقيق، شاهد تاثير درماني بهتر نيز بود. 

به ياد داشته باشيد تاخير در استفاده از اين خدمات، مي‌تواند به ماندگاري عارضه و تشديد شواهد نيز منجر شود. اگر پزشك درمان دارويي را ملاك قرار داد، مي بايست همراهي لازم را انجام داد و در مواردي نيز درمان رفتار روانشناختي، مدنظر خواهد بود تا كودكان علاوه بر مديريت رفتار بتوانند در مهارتهاي اجتماعي نيز موفق شوند.

يكي از اشتباهات رايج اما نامطلوب خانواده ها مقاومت نسبت به درمان دارويي است به طوري كه انتظار دارند پس از چندين جلسه، نتايج حاصل شوند در حالي كه بسته به سن، شرايط و شدت عارضه ممكن است، تعداد جلسات متفاوت باشند.

رايج ترين علائم بيش فعالي كودكان كدامند
از جديدترين شواهد بيش فعالي كودكان مي‌توان به ناتواني در نشستن اشاره كرد به طوري كه ممكن است احساس ناراحتي داشته و مدام در حال وول خوردن باشند.

همچنين ممكن است اين گروه در كنترل رفتار نيز چالش‌هايي را احساس كنند كه به دليل تحريك پذيري بالا، با خشم دست و پنجه نرم نمايند.

نداشتن توجه و تمركز موجب مي‌شود كه اغلب امور را نيمه كاره رها كنند همچنين به دليل هيجان بسيار، رفتارهاي خاصي را در موقعيت هاي مختلف نشان مي دهند بي جهت نيست كه پزشكان معتقدند اين گروه سازگاري چنداني با محيط ندارند، برخي نيز از مشكلات گفتاري و زباني رنج مي برند.

عملكرد كودكان درگير بيش فعالي در آموزش
عملكرد كودكان درگير بيش فعالي در آموزش معمولاً ضعيف است به طوري كه باعث برهم زدن نظم كلاس شده و حتي معلمان را نيز كلافه مي‌كنند.

اين گروه از دانش‌آموزان از نظر انجام وظايف رفتاري مستقل دارند و همچنين نمي توانند با ديگر همكلاسي نيز رابطه خوبي برقرار كنند و حتي ممكن است وظايف خود را در فعاليت هاي جمعي به اتمام نرسانند. از ديگر رفتارهاي خاص اين گروه مي‌توان به فعاليت‌هاي تكانشگري اشاره كرد همچنين در مقابل شكست ها نيز به شدت ضعيف هستند.

تست بيش فعالي
تست بيش فعالي به خانواده ها كمك مي كند تا رفتارهاي تاثير گذار را تشخيص داده و مراجعه به پزشك درمانگر را در اولويت قرار دهند‌. در صورت مشاهده بيش از ۲۰ پاسخ مثبت، نياز است هر چه زودتر جلسه مشاوره اي را ترتيب داد. مطمئنا تعويق در استفاده از خدمات درماني مي تواند آينده فرد را به خطر مي اندازد.

سنين نوزادي
كودك همواره در حال گريه كردن ديده مي‌شود.

نبايد انتظار آرامش طول مدت را براي كودك داشت.

نوزاد همواره نيز از كمبود خواب و الگوي غيرمنظم خواب رنج مي برد.

اشتها نيز به صورت غيرطبيعي است به گونه‌اي كه گاه پر اشتها و در مواردي كم اشتهاست.

۲ تا ۵ سالگي
كودك علاقه به بازي هاي فكري مانند شطرنج و پازل نشان مي دهد.

همواره مسئوليت‌هاي خويش را نيمه رها كرده و نمي توان انتظار پايان رساندن آنها را داشت.

نبايد انتظار انجام امور شخصي را نيز به صورت درست و كامل از اين كودك داشت.

انجام اقدامات خطرناك به دليل روحيه خاص  نيز دور از انتظار نيست.

دوره پيش دبستاني
پيش دبستاني مرحله اي است كه كودك براي نخستين بار براي آموزش آماده مي‌شود، اين گروه ممكن است تلاش هاي بيشتري را احساس كنند به طوري كه همواره بي قرار بوده و نمي‌توانند بر روي صندلي آرام بنشينند.

كنجكاوي بيش از حد مشكلاتي را براي نظم كلاس نيز ايجاد مي كند.

تغيير خلق و خو نيز به گونه اي است كه چالش بين همكلاسيان ايجاد مي‌شود.

نداشتن خواب كافي را نيز از ديگر خصوصيات اين گروه از كودكان بيان مي‌كنند.

نه تنها اعتنايي به انجام دستور العمل هاي مربيان و والدين ندارند همواره پرخاشگر و عصباني ديده مي‌شوند.

تأخير در كسب مهارت هاي كلامي نيز دور از انتظار نيست.

محدوديتهاي جدي براي انجام كارهاي ظريف همچون بستن بند كفش و دكمه لباس را نيز احساس مي‌كنند.

دوره دبستان
رفتارهاي غيرعادي در دوران دبستان نشان مي‌دهد با همكلاسي ها نيز رابطه مسالمت آميزي ندارد.

نسبت به محرك هاي محيطي ممكن است واكنش‌هاي تكانشگري نشان دهد.

عصبانيت و پرخاشگري نيز از ديگر خصوصيات خاص اين گروه است كه علاقه‌اي به انجام دستورات معلم نشان نمي‌دهند.

از نبود توجه و تمركز نيز رنج مي‌برد. محرك هاي محيطي به راحتي مي‌توانند حواس كودك را پرت كنند و گم كردن وسايل از ديگر رفتارهاي رايج است. علاقه بسياري به انجام فعاليتهاي غير ضروري نشان مي‌دهد.

صبري براي پيگيري خواسته هاي خويش ندارند.

از نظر هيجاني، رفتارهاي ناپايداري نشان مي دهد.

همواره در حال تكان خوردن بوده و نظم كلاس را به هم ميزند.

فعاليت‌هاي بيش فعالانه را علاقه بسياري دارد و جنب و جوش زيادي نيز احساس ميكند به طوري كه علاقه‌اي به نشستن بر روي صندلي نشان نمي دهد.

نسبت به انجام تكاليف احساس مسئوليت ندارد.

دقت كافي در پيگيري وظايف خويش ندارد.

انجام تكاليف مدرسه را فراموش مي كند.

پرحرفي نيز از ديگر رفتارهاي رايج است.

همواره دوست دارد، مركز توجه ديگران باشد.

ضعف در جهت يابي نيز مشكلاتي را به وجود مي‌آورد.

چالش درك فضايي نيز دور از انتظار نيست.

رفتار در منزل

جنب و جوش زيادي دارد.

علاقه‌اي به پيگيري دستورالعمل‌هاي والدين ندارد.

همواره وظايف خويش را نيمه رها ميكند.

صبوري براي نوبت نيز يك چالش جدي است.

آشفتگي رفتاري نيز مشهود است.

عكس العمل عادي نسبت به احساس درد ندارد و نمي‌توان رفتار كودك را پيش‌بيني كرد.

از نظر فعاليت، رويه ثابتي ندارد و احساس خودباوري چنداني ندارد اما دوست دارد در جمع هم سن و سالان نيز احساس برتري كند.

انجام اقدامات خطرناك را علاقه بسيار دارد.

اعتنايي به قوانين و مقررات ندارد.

داشتن نظم به عنوان يك چالش جدي مطرح است.

در صورت عدم درمان بيش فعالي چه عواقبي مورد انتظار است؟

اختلال كمبود توجه و بيش فعالي را مي‌توان عارضه اي، مادام‌العمر بيان داشت كه همواره مشكلاتي را در زمينه‌هاي مختلف به همراه دارد اما استفاده از خدمات درماني مي تواند كيفيت زندگي را بهبود ببخشد به طوري كه شخص عملكرد بهتري در كار، تحصيل و زندگي اجتماعي احساس كند، بي جهت نيست كه همواره پزشكان به خانواده‌ها توصيه مي‌كنند با مداخله زودهنگام از ماندگاري پيامدهاي اين اختلال بكاهند.

از ملموسترين شواهد اختلال بيش فعالي مي‌توان نداشتن توجه و تمركز، حركات بيش فعالانه و فعاليت هاي بسيار را اشاره كرد به طوري كه به نظر مي رسد كودك چندان حوصله ندارد.

شايد به نظر جالب باشد كه بدانيد جنسيت نيز بر علائم بيش فعالي تاثيرگذار است به طوري كه دختران درگير همواره از نقص توجه و رنج مي‌برند، در حالي كه در پسران، انجام فعاليت‌هاي تكانشگري مشهود است.

ويژگي هاي باليني بيش فعالي در گروه بزرگسال
ويژگيهاي باليني  بيش فعالي در گروه بزرگسال، معمولاً به صورت نهفته در توجه متمركز است، به ويژه در زمان حضور در فعاليت هاي اجتماعي به تعويق انداختن امور و عدم برنامه‌ريزي سازماني روي مي آورند. 

همچنين اين گروه اعتمادبه‌نفس چنداني براي انجام امور ندارند و ممكن است مسئوليت‌ها را نيمه رها كنند. بسياري نيز تمايل عجيبي به انجام رفتارهاي خطرناك نشان مي‌دهند كه مي‌تواند چهره آنها را منفور كند.

اشتباهات رايج براي تشخيص بيش فعالي
متاسفانه برخي از خانواده‌ها دچار اشتباهات رايج براي تشخيص بيش فعالي مي شوند به طوري كه رفتارهاي خاص فرزندانشان را بگونه اي ديگر تعبير مي‌كنند از جمله مي توان توضيح رفتار خاص كودك را اشاره كرد حتي معتقدند فرزندشان تنبل است و انگيزه چنداني ندارد يا سبك تربيتي خود را ناشي از چنين رفتارهايي مي دانند.

برخي نيز سن كم كودك را بهانه‌اي براي عدم مراجعه به پزشك قرار مي دهند و معتقدند با بزرگ شدن كودك شواهد ناپديد مي شود.

تفاوت رفتاري كودكان بيش فعال و نرمال
شيطنت و سرزندگي از مهمترين مشخصه كودكان است اما نبايد چنين رفتارهايي را با بيش فعالي يكي دانست.

معمولاً قربانيان اين اختلال در موقعيت هايي كه مي بايست ساكت باشند نيز بي‌قرار هستند به ويژه در زمان تحصيل در مهد كودك و مدرسه، محدوديت‌هايي را احساس مي‌كنند حتي ممكن است به يكباره صندلي خود را رها كرده و در كلاس درس راه بروند.

شايع ترين تبعات علائم بيش فعالي كودكان
از شايع ترين علائم بيش فعالي كودكان مي توان به انجام حركات مداوم اشاره كرد، همچنين رفتار پرخاشگرانه و تكانه اي نيز دور از انتظار نيست. همچنين ممكن است به دلايل مختلف فرد به يكباره دچار تغيير خلق و خو شده و به دليل ناراحتي، احساس پريشاني نيز نمايد.

نبود توجه و تمركز نيز محدوديت‌هايي را براي امور مختلف به ويژه يادگيري مهارت ها به وجود مي‌آورد اما بياد داشته باشيد كودكي بهترين سن براي شناخت و استفاده از خدمات درماني است، در غير اين صورت، تغييرات هورموني بلوغ ممكن است چالش‌هايي را ماندگار كند.

مهمترين روش هاي درماني بيش فعالي
براي درمان كودكان درگير بيش فعالي چه اقداماتي صورت ميگيرد؟ سوال اغلب خانواده ها است. كودكان درگير بيش فعالي ممكن است به دلايل مختلف شناسايي شوند اما خانواده ها مي بايست تنها مسئوليت هاي خود را محدود به تامين نيازهاي مالي و امنيتي نكنند.

درمان نوروفيدبك
روش نوروفيدبك نيز مي‌تواند به درمان بيش فعالي كمك كند بنابراين پزشكان براي كاهش عوارض جانبي دارو درماني چنين شيوه اي را توصيه مي كنند كه بهتر است خانواده‌ها آگاهي خويش را افزايش داده و همراه با پزشك مقدمات لازم را فراهم كنند كه مي تواند منجر به تغيير رفتارهاي فرزندشان شود.

حال با مشخص شدن نتايج نوروفيدبك استقبال بسياري از اين شيوه، صورت گرفته است تا شاهد كاهش علائم اختلال بيش فعالي نيز بود.

رفتار درماني
رفتار درماني از شيوه هاي موثري است كه توانسته خانواده‌ها را با نتايج شاياني مواجه كند، بي جهت نيست كه متخصصان توصيه بسياري بر اين راهكار درماني دارند. در واقع كودك با آموزش درست مي تواند شاهد بهبود رفتارهاي مثبت و كاهش رفتارهاي ناخواسته نيز باشد.

در رفتار درماني معمولاً از شرطي سازي عملياتي استفاده مي‌شود تا با تقويت رفتارهاي مثبت و كاهش عملكرد هاي منفي بتوان مهارت هاي اجتماعي مناسب را آموزش داد و الگوهاي نامناسب را نيز تضعيف كرد. 

در واقع متخصصان موقعيت‌هايي را فراهم مي‌كنند تا كودك علاوه بر آشنايي با نحوه حل مشكلات بتواند تشخيص دهد رفتار مناسبي را نشان داده است يا خير

آموزش والدين و مربيان
فارغ از وابستگي عاطفي كه بين كودكان و والدين وجود دارد، معمولاً به عنوان الگوي فرزندان نيز مطرح هستند بنابراين مي بايست همواره مهارتهاي جديدي را بياموزند تا شاهد مديريت رفتار كودك نيز باشند، اين حمايت عاطفي مي تواند مسير درمان را كوتاه كرده و بازدهي دوچنداني را نيز به همراه آورد.

آموزش والدين و مربيان از آن جهت اهميت دارد كه زمان زيادي را با كودك سپري مي كنند و مي بايست رفتار درستي داشته باشند. مطمئنا تبعيض، تنبيه بدني و ديگر روشهاي ناكارآمد آموزشي مي‌تواند تبعات جبران‌ناپذيري را به همراه داشته باشد، در حالي كه تشويق مي تواند به بهبود اعتماد به نفس و آگاهي بيماران منجر شود.

درمان دارويي
برخي از والدين براي درمان فرزندشان چندان اعتقادي به درمان‌هاي دارويي ندارند، در حالي كه ممكن است پزشك تشخيص دهد از طريق اين مكمل ها، تبعات عارضه كمرنگ شود اما نياز است، خانواده ها اطلاعات خود را افزايش دهند و اعتماد به پزشك متخصص داشته تا شاهد سلامت جسم و روح فرزندشان باشند.

تشخيص در زمان طلايي شواهد اختلالات را كمرنگ مي كند بنابراين براي درمان بيش فعالي، متخصصان توصيه مي‌كنند به جاي خود درماني و استفاده از توصيه دوستان و آشنايان در مسير درست گام برداشت. حضور در جلسات مشاوره اي، ميتواند مسيري روشن باشد تا شاهد بهبود كيفيت زندگي نيز بود. 

متخصصان درمانگر ممكن است بسته به شدت عارضه، تركيبي از شيوه هاي درماني را براي بيش فعالي توصيه كنند. به ياد داشته باشيد اگر چه داروي درماني ممكن است انتخاب آخر خانواده ها باشد اما مطمئناً تاثيرات مثبت بسياري بر رفتارهاي شخص درگير برجاي مي گذارد بنابراين به بهانه ترس، اجازه پيشرفت مشكل را ندهيد.

نكات موثر براي كاهش علائم بيش فعالي
تغيير سبك زندگي مي‌تواند نتيجه خدمات درماني همچون رفتار درماني و دارو درماني را افزايش داده بنابراين نياز است كودك همواره از غذاي سالم برخوردار باشد و فرصت بازي و ورزش و آموزش مهارتهاي اجتماعي را نيز احساس كند.

تمامي كودكان از هوش سرشاري برخوردارند و اختلال بيش فعالي نيز نمي‌تواند مانع تربيت نبوغ ذاتي شود بنابراين شرايطي فراهم كنيد تا با استعداديابي درست، كودك براي پيگيري علايق خودش انگيزه داشته باشد. اگر در فضاي خانه، همواره استرس و اضطراب وجود داشته باشد كودك نيز منزوي و افسرده شده حتي ممكن است به اقدامات خطرناك نيز روي آورد.

ورزش

حضور در فضاي آزاد و انجام حركات ساده ورزشي نيز مي تواند به بهبود علائم بيش فعالي كودكان كمك شاياني كند. معمولاً پزشكان اين اتفاق را با افزايش ترشح هورمون دوپامين مرتبط مي دانند كه مي تواند تمركز فردي را بهبود بخشد، بنابراين مي توانيد متناسب با علاقه فرزندتان شرايطي فراهم كنيد كه در كلاسهاي ورزشي نيز حضور يابد.

از مهمترين مشخصه اختلال بيش فعالي داشتن انرژي زياد و انجام حركات تكانشگري است بنابراين فرقي ندارد كه شخص درگير در چه سني است، اين شواهد مي‌تواند مشكلاتي را به وجود آورد بنابراين حضور در ورزش هاي منظم مي تواند انرژي نهفته را خالي كرده به طوري كه آرامش بهتري را احساس كرد. در وعده هاي غذايي نيز توصيه مي شود غذاهاي قندي كاهش يابند.

معمولاً رقص ژيمناستيك و ورزش هاي رزمي مي توانند انرژي نهفته كودك را رها كنند به طوري كه شاهد تقويت روحيه اجتماعي نيز باشند.

داشتن الگوي خواب مناسب
زندگي امروزي با چالش‌هاي مختلف نيز گره خورده است بنابراين تمامي افراد فارغ از هرگونه اختلال نياز دارند كه استراحت كافي داشته باشند، قربانيان درگير اختلال بيش فعالي نيز مي بايست علاوه بر الگوي خواب مناسب از نظر استرس و فشار نيز شرايط خوبي را داشته باشند تا در زندگي روزمره دچار اختلال نشوند.

توصيه مي‌شود با يك برنامه‌ريزي درست، شرايط را به گونه‌اي رقم زد كه همواره ساعت خواب و بيداري مشخص باشد تا اين الگوي خواب را تبديل به عادتي سالم نمايد.

الگوي خواب سالم نه تنها براي كودكان درگير بيش فعالي مناسب است، بلكه براي تمامي افراد اهميت بسياري دارد اما قربانيان اين اختلال با داشتن خواب با كيفيت مي‌توانند شاهد تاثيرگذاري شواهد اين اختلال باشند.

ممكن است مصرف داروهاي محرك اختلالاتي را براي خواب كودك فراهم كند البته چنين مشكلي تنها به دليل استفاده از دارو نيست به طوري كه گروهي نيز خود مشكل خواب دارند.

معمولاً حضور در فعاليتهاي پرجنب وجوش مي‌تواند اين الگوي ناسالم را كاهش داده و كمك شاياني به خواب منظم كند. همچنين توصيه ميشود، فضاي منزل عاري از سر و صدا بوده و آرامش رواني نيز فراهم باشد.

رژيم غذايي مناسب
كودكان درگير بيش فعالي نياز دارند از رژيم غذايي خاصي بهره‌مند باشند تا روند درمان به درستي طي شود. پزشكان توصيه ميكنند همواره منابع حاوي پروتئين، كربوهيدرات هاي پيچيده در رژيم غذايي وجود داشته باشد كه كمك مي‌كند هوشياري در سطح بالايي فراهم بوده و كودك مشكلات كمتري را احساس كند.

از نظر فاصله بين وعده هاي غذايي نيز ايده آل ترين حالت، سه ساعت را بيان مي‌كنند كه شاهد ثبات قند خون بود كه مي تواند علائم اختلال را كمرنگ كند كه از نتايج آن مي‌توان ثبات رفتاري و بهبود تمركز را شاهد بود.

معمولاً براي نتيجه گيري بهتر دريافت خدمات درماني توصيه مي‌شود البته منابع حاوي منيزيم و آهن نيز فراموش نشود.

بيش فعالي عارضه‌اي است كه تنها محدود به كودكان نيست بلكه بسياري از بزرگسالان نيز با عوارض اين اختلال دست و پنجه نرم مي كنند. براي مشاهده نتايج بهتر خدمات درماني نياز است مواردي را در نظر داشت كه در ادامه به چند مورد گريزي زده شده است:

مديريت بهتر زمان
اغلب افراد ممكن است براي انجام امور مختلف چالش احساس كنند اما داشتن برنامه ريزي كمك مي‌كند، فواصل روزانه را تقسيم بندي كرده به طوري كه مسئوليت هاي اولويت دار در ابتداي ليست قرار گيرد تا بتوان استراحت كافي نيز داشت، چنين شيوه اي مي تواند بازدهي خدمات درماني را نيز دوچندان كند.

آرامش خيال
استرس و اضطراب مي تواند فشار رواني بسياري را به وجود آورد بنابراين بهتر است شرايط را به گونه‌اي رقم زد كه فرد آرامش خيال داشته باشد. 

گروه بزرگسال درگير بيش فعالي خود نيز مشكلات بسياري را تجربه مي‌كنند، توصيه مي‌شود، سرگرمي هايي را براي كنترل در نظر گرفت، معمولاً يوگا و مديتيشن مي‌تواند چنين چالش‌هايي را برطرف كند.

تمركز بر روابط
زندگي اجتماعي متمركز بر رابطه و تعاملات است بنابراين بزرگسالان درگير بيش فعالي مي بايست برنامه‌اي براي تقويت فعاليت‌هاي اجتماعي داشته باشند كه فرصت بيشتري براي همراهي با اطرافيان در نظر بگيرند تا با الهام از گفته هاي ديگران، بتوانند تعارضات خود را نيز برطرف كنند. در انتخاب افراد نيز گزينش دقيقي داشته باشند تا با برخوردهاي نامناسب، اعتماد به نفس و عزت نفس را تحت تاثير قرار ندهند.

درمان دارويي بيش فعالي چگونه است؟
بيش فعالي از جمله اختلالاتي است كه مي بايست با درمانهاي دارويي نيز شواهد آن را كمرنگ كرد. اگرچه ديگر شيوه‌ها همچون مشاوره و رفتار درماني نيز موثر است اما در صورت تجويز داروهايي مانند دكستروآمفتامين و آمفتامين، دكستروآمفتامين، ليسدكسام فتامين و متيل فندات(ريتالين) مي بايست به متخصصان اعتماد كرد و به دليل ترس از عوارض جانبي، تاثيرات مثبتي كه بر جاي مي‌گذارند را كنار نگذارند.

مطمئناً بهترين داروي بيش فعالي نيز ممكن است چالش‌هايي را رقم زند اما نتايج شاياني بر كاهش علائم اين اختلال دارد. همچنين نبايد فراموش كرد كه به دليل شرايط خاص، ممكن است در برخي مواد مانند قهوه و چاي نيز مشكلاتي را فراهم كند بنابراين در انتخاب رژيم غذايي نيز بايد مواد غذايي خاصي را در نظر داشت.

نمي‌توان انتظار دوز مصرفي يكساني براي تمامي قربانيان اختلال بيش فعالي داشت بلكه پزشك متخصص معيارهاي را مد نظر قرار مي‌دهد به طوري كه برخي ممكن است نياز به استفاده روزانه داروها داشته باشند اما برخي نيز متفاوت داشته باشند. پزشكان براي جمع‌بندي تاثيرات مثبت دارويي معمولاً انجام معاينات لازم را توصيه مي كنند.

مدت زمان درمان بيش فعالي چگونه است؟
مدت زمان درمان بيش فعالي در تمامي گروه هاي درگير به يك شكل نيست و نمي‌توان يك برآورد زماني را انتظار داشت، معمولاً پس از استفاده از درمان دارويي، علائم اين اختلال كاهش مي يابند ولي نبايد تاثير پارامترهاي ديگري همچون شدت اختلال، نحوه واكنش به داروها و برنامه درماني متفاوت مانند سبك غذايي، ورزش و مشاوره را نيز از ياد برد.

خانواده‌ها به ويژه والدين مي بايست سوالات و دغدغه هاي خود را از پزشك درمانگر پرسند تا بتوانند شاهد بازدهي بهتر نيز باشند.

سخن آخر
پيش بيني مدت زمان درمان بيش فعالي چندان ساده نيست. والدين بهتر است تمركز خود را بر تشخيص درست و استفاده بر راهكارهاي درماني موثر بگذارند تا فراز و نشيب هاي كمتري كودك را آزار دهد. بيش فعالي در واقع عارضه اي است كه مي‌تواند علاوه بر كودكان، گروه بزرگسال را نيز با مشكلاتي مواجه كند كه اغلب متمركز بر ارتباطات و مراودات اجتماعي هستند به طوري كه نمي‌توان انتظار برخورد مناسب از سوي ديگران را داشت علاوه بر اينكه عملكرد در حوزه‌هاي مختلف زندگي نيز دچار كاهش مي‌شود بنابراين خانواده نقش تاثيرگذاري دارند تا با شناخت زنگ خطرهاي هشدار دهنده، در تشخيص اختلال بيش فعالي سرعت عمل داشته باشند در غير اين صورت مي بايست تبعاتي را پذيرفت.

ات مرتبط:
برچسب‌ها: